Hannah Van der Haeghen (België) documenteert om de stroom van tijd te beïnvloeden. 

Haar praktijk vertrekt vanuit fotografie, waar ze het spanningsveld tussen herinnering, verbinding en het verlangen deze vast te houden exploreert. 

In haar “found footage” werk brengt ze nieuwe relaties in het bestaand beeldmateriaal van haar familie archief en vindt binnen het uiterst persoonlijke een universele beeldtaal.

Door gebruik te maken van andere mediums kan ze de materialiteit en leesbaarheid van haar werk verdiepen. Recent heeft ze door middel van zeefdruk, transfertechnieken en borduurwerk op textiel visuele herinneringen een fysieke, tactiele dimensie gegeven. 

Haar werk is een reflectie op de tragiek tussen beeld en verhaal. Ze schept schoonheid in het ongrijpbare en nodigt haar publiek uit om stil te staan bij de intieme maar gedeelde aard van herinneringen en het verstrijken van tijd.